Groot verantwoordelijkheidsgevoel
Het valt niet mee om een goede perfectionist te zijn. Je moet zowel oog hebben voor het grotere geheel als alle details. En vaak ben je ook nog een kei in het bedenken van scenario’s wat er allemaal fout kan gaan. Want het venijn zit in de staart toch? Je kunt nog zo’n goed idee hebben, zo’n mooi voorstel hebben geschreven, zo’n goede analyse hebben toegepast, maar die ene taalfout of dat detail haalt heel het effect onderuit. Maar het lijkt wel of jij de enige bent die zich daar ECHT verantwoordelijk voor voelt, want eerlijk is eerlijk, collega’s maken zich er soms toch wat makkelijk vanaf. En dan krijg je ook nog van je baas te horen dat je het wat meer los moet laten! Terwijl je het wel te horen krijgt als er iets niet goed is gegaan…
Wie neemt mij serieus?
Wat de meeste perfectionisten in de weg zit is vooral het feit dat ze er iets van vinden dat collega’s en/of leidinggevenden de zaken anders aanpakken. En dat ‘iets’ krijgt vaak een negatieve lading, een oordeel. Bovendien voel je je niet serieus genomen en dat doet misschien nog wel het meeste pijn. Zeker wanneer er meerdere incidentjes zijn waar zich dit voordoet; dan wordt het een optelsom en is het lastig om zaken nog in het juiste perspectief te zien. Met als gevolg dat het loslaten, wat iedereen in je omgeving tegen je roept, alleen nog maar lastiger wordt.
De eenzaamheid van de perfectionist
Als perfectionist word je zo een eenzame roepende op de top van de berg, die alles overziet, zaken die mis (dreigen te) lopen aankaart en zich zorgen maakt of de juiste kwaliteit wordt geleverd… Maar misschien ook wel zo vaak aan de bel trekt dat het minder indruk maakt op de omgeving. Als jij alles even belangrijk maakt, neemt de omgeving je automatisch wat minder serieus; logisch want zij hebben zelf al meer dan voldoende op hun bordje liggen.
Verander het uitzicht
Nu je toch bovenop die berg staat, neem eens de tijd om goed naar beneden te kijken. Allereerst naar jouw eigen positie: zijn jouw maatstaven de enige die hoog liggen? Laat jij nooit steekjes vallen? Is al jouw werk van hoogste kwaliteit?
Kijk vervolgens eens naar je omgeving, je collega’s; is hun werk echter onder de maat? Altijd? Misschien leggen ze andere prioriteiten… of zien zij andere opties die tot een vergelijkbaar resultaat leiden. En als je daar toch staat, kijk ook even naar de zaken waar je invloed op hebt en laat de zaken waar je geen invloed op uit kunt oefenen links liggen; dat is verspilde energie. Pick your battles; wat is echt belangrijk? De ideale wereld waarin alles altijd op rolletjes loopt bestaat nu eenmaal niet. Dus maak keuzes en doe dat vooral in relatie tot de wens van jouw (interne) klant. Die bepaalt uiteindelijk of de geleverde kwaliteit al dan niet voldoet.
Op zoek naar de intentie
Ga vervolgens op zoek naar de positieve intentie achter andermans gedrag; niemand is bewust bezig jou te schaden of te belemmeren in jouw werk. Haal de emotionele lading weg door de aannames en oordelen er af te pellen zodat de feiten overblijven. En kijk dan in hoeverre ingrijpen echt noodzakelijk is, of dat er in feite niet zo heel veel aan de hand is. Dan ben je goed bezig met loslaten en voel je je meteen meer onderdeel van het geheel!
Hedwig